DC’nin sevilen karakteri Barry Allen yani namıdiğer Flash dizilerinden sonra The Flash filmi ile artık sinemalarda! Oyunculuğuna bayıldığımız, We Need to Talk About Kevin ve The Perks of Being a Wallflower gibi başarılı filmlerin yıldızı Ezra Miller, DC’nin bu “eğlenceli” filminde süper hızlı bir zaman yolcusunu oynuyor. Ayrıca bu filmde Michael Keaton’un ikonik Batman rolünü tekrar izleme şansına da sahip oluyoruz. Bir anlamda sinemaya Karanlık Şövalye geri döndü desek yanılmış olmayız herhalde. Hani aynı isimde Christopher Nolan‘ın filmi de var ya, The Dark Knight Returns… Her neyse bu tatsız göndermeden sonra artık The Flash filmi hakkındaki naçizane düşüncelerimi okumaya başlayabilirsiniz efendim.
The Flash İncelemesi
The flash incelemesine başlayalım! Her büyük bütçeli filmde olduğu gibi bu filmde de birçok insan istemese de bir beklenti içerisine girmişti. Açıkçası bende o bahsettiğim insanlardan bir tanesiydim. Ne kadar film Ezra Miller’ı ön planda tutmaya çalışmış olsa da film boyunca ekranda görmek istediğim tek isim Michael Keaton oldu. Ama gel gelelim ki filmin adı zaten The Flash, bundan dolayı filmde başka bir kimseyi uzun süre görmeyi beklemek başlı başına bir hayal kırıklığı sayılabilirdi ve öyle de oldu. Aynı zamanda bütçesinin 200 milyon dolar olmasına rağmen görsel efektleri bazıları için yetersiz seviye de bulunabilir. Filmin sonunda izleyicileri bu kadar para neye harcandı acaba diye düşünürken bulmak olası bir durumdur.
Teknik olarak incelendiğinde çok fazla eksik bulabilirsiniz bu filmde. Özellikle filmin çekim aşamasında en temel öğelerden biri olan “ışıklandırma” daha önce hiç film izlememiş insanlar tarafından bile amatörce bulunabilir. Müzik seçimi aynı şekilde bir filmin en temel unsurlarından bir tanesidir o da en az ışıklandırma kadar sorunluydu. Bu filmi izlemek sanki öğleden sonrasını Kadıköy’de ucuz bir tiyatro salonunda da geçirmek gibiydi. Sonunda şahsen tatsız ve mutsuz bir şekilde terk ettim sinemayı.
Bu da mı gol değil sayın DC Yönetim kurulu?
Daha iyi olabilirdi demek istemiyorum çünkü artık bunu bir DC filmi için söylemekten bıktım ve yoruldum. Neredeyse here yeni gelen DC filmine bu sözleri söyleyip duruyoruz. 2009’da sinemaya gidip Watchmen’i izleyen insanlar günümüzde The Flash’ı izlemeye gittiklerinde büyük ihtimalle için için yandılar. Gerçi o kadar eskiye gitmeye de gerek yok, yakın zamanda Shazam 2 filmi de oldukça başarılıydı ve izlemesi keyifli bir filmdi The Flash’ın aksine. The Flash ise başlıkta da bahsettiğim gibi izlemesi oldukça zor olan bir filmdi benim için.
Tabii ki benden daha farklı düşünenler, hatta filmin iyi olduğunu savunan sinemaseverler olacaktır ancak ben onlarla aynı görüşü paylaşmıyorum. Benim için oldukça hayal kırıklığıydı film. Daha önce hiç The Flash çizgi romanı okumamış ve çizgi filmi izlememiş insanlar için eğlenceli olarak bulunabilir. Ancak hikayenin basitliği ne kadar zaman yolculuğu ile kapatılmak istense de başarılı olamamış. Oysaki senaristleri arasında tanıdığım ve başarılı bulduğum Jonathan Goldstein’in birden çok yapımını zevkle izlemişimdir. Nedense bu tarz başarılı insanlar DC’ye geldiklerinde ne yapacaklarını bilmiyorlar. En azından buradan görünen o. Belki bunun altında başka bir şey vardır, bilemiyorum. Ama biliyorum ki bu normal bir şey değil. The flash eleştirisine devam edelim.
Filmin konusu, işlenişi ve senaristlerin azizliği
Filmde olan şey şu arkadaşlar, Bary Allen zamanda yolculuk yapabilecek seviyede hızlı koşabileceğini fark ediyor. Ve bunu açıklamak için senaristler tarafından ortaya konan metin ise hiç inandırıcı değil. Bu nedenle Barry’nin nasıl oluyor da hızlı koşarak zaman yolculuğu yapabildiği filmde tam olarak izah edilemiyor. Senaristlerin kendince gereksiz bir özgüvene kapıldığını düşünüyorum. Hani herkes biliyor Flash’ı, zaten bu da süper kahraman filmi uçan insanlar var vs. iki laf yapalım geçelim dediklerini tahmin edebiliyorum. Bunun izleyicilere bir yönden saygısızlık olduğunu düşünüyorum.
İşte Barry zaman yolculuğu yapabildiğini keşfettiğinde, geçmişe gidip annesini kurtarmak istiyor. Ama bunu yaptığında her zaman yolculuğu filminde olduğu gibi her şeyin -maruz görün- içine ediyor. Daha önce sinematik evrende hiç görmediğimiz Supergirl’ü de bu filmde böylelikle görmüş oluyoruz. Sasha Calle karakteri Supergirl’ü ekrana oldukça iyi lens etmiş. Zaten filmin tek iyi kısmı oyuncularının performansları olduğunu söyleyebilirim. Şimdilik 200 milyon dolar oyunculara ve tanıtıma harcanmış gibi gözüküyor. Belki online olarak yayınlandığında tekrar izler ve daha önce görmediğim bir şey görürüm.
Son olarak
Elbette bütün bu söylediklerim söylenmesi gereken şeyler, biraz detaya girmek. Flashpoint’in uyarlamasından daha fazlası beklenirdi, bekledik de ama olmadı. Sevgili Fatih Terim’in dediği gibi önümüzdeki maçlara bakıcaz. Eğer sıkı bir DC hayranı değilseniz belki eğlenerek izlemiş olabilirsiniz ama ben izlerken o kadar eğlenmedim.
Ve tabii ki bazı sahneler komikti, bazı sahneleri görmek duygusal olarak iyi hissettirdi. Zaten kötü bir film demiyorum, izlemesi zor bir film diyorum. Uyarlama olarak başarısız, bir Tom Hanks’in Green Mile filmi gibi başarılı değil ama haksızlıkta etmeyelim bir Ryan Reynolds’ın Green Lantern filmi kadar da kötü değil.
Doğal olarak son söz yine size ait.
The Flash yorumlarımı burada sonlandırıyorum. Zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler, eğer başka bir süper kahraman filmi izlemek istiyorsanız yine geçtiğimiz haftalarda yayınlanan Spider-Man: Across the Spider-Verse filmini tercih edebilirsiniz. Bu filminde incelemesine aşağıdan ulaşabilirsiniz, geçtiğimiz günlerde sizler için çoktan incelemesini bırakmıştık.
Sağlıcakla kalın, hoşça kalın. Buradan sonrası artık Sinema Hanedanı puan kısmı efendim.
